فرزفرم تمام کارباید دندانپزشکی

فرز های دندانپزشکی قطعاتی مانند مته کوچکی هستند که به هندپیس متصل می شوند. عموما برای ایجاد برش در دندان ها و استخوان که داری بافت سخت هستند به کار می روند. فرزهای دندانپزشکی چرخنده های کوچک هستند که از طریق برش دادن و کندن و یا ساییدن، نسج سخت دندان را برمیدارند و همینطور از این ابزار برای صاف کردن و برداشت اضافه های ترمیم های فلزی مانند آمالگام و ترمیم های همرنگ دندان مثل کامپوزیت ها کاربرد دارند.
فرزفرم استوانه ای: این فرزها در شمار کاربردی ترین های دندانپزشکی ترمیمی قرار می گیرند که بیشتر در تراش دندان و ایجاد دیواره های صاف و موازی به کار می روند، به ویژه در ترمیم های غیرمستقیم که در آن عدم وجود آندرکات ضروری است. آنها در دو نوع ساده و یا بریدگی های عرضی در دسترس هستند.
هنگامی که فرزهای کاربایدی برای اولین بار در سال ۱۹۴۷معرفی شدند، به علت کارایی سریع تر و قابل پیش بینی تر در مقایسه با انواع استیل، به خوبی مورد استقبال قرار گرفتند. این فرزها از تنگستن ساخته شده اند. تنگستن فلزی بسیار سخت (سه برابر سخت تر از فولاد) و مقاوم به دماهای بالاست. به دلیل همین سختی، فرز کارباید می تواند برش های بسیار تیزی را ایجاد کرده و نسج دندان را به راحتی بردارد، بدون اینکه کند شود یا بشکند.
این فرزها برخلاف فرزهای الماسی، قابلیت بارها استفاده کردن را دارند. با این حال، به دلیل تمایل به شکست، بهتر است با سرعت بالا مورد استفاده قرار گیرند. فرزهای کارباید، برای جداسازی مواد ترمیمی مثل کامپوزیت های هیبریدی بسیار مناسب هستند و در پایان کار، نتیجه ای تمیز و بدون اشکال به ارمغان می آورند. این فرزها به طور کلی برای آماده سازی حفره های دندانی، تکمیل سطوح ترمیم، جداسازی مواد قدیمی پرکننده، ایجاد فاصله بین دندان های به هم چسبیده و … به کار می روند. تیغه های فرزهای استیل و کارباید به دو شکل ساده و دارای بریدگی های عرضی ساخته می شوند که نوع دوم از قدرت برندگی بیشتری برخوردار است.