دریلهای برقی بهطور کلی از دو قسمت الکتریکی و مکانیکی تشکیل شدهاند. قسمت الکتریکی، موتور، مدارهای کنترلی و تغذیه و قسمتهای مکانیکی گیرباکس، سه نظام و دیگر اجزای متحرک را شامل میشود.
قلب الکتریکی بیشتر دریلها معمولاً یک موتور یونیورسال هست. البته انواع صنعتی برای داشتن دقت و قدرت گشتاور بیشتر دارای موتورهای سه یا تک فازی هستند که باواسطه فولی هایی به محور گردنده متصل شدهاند. اما چرا این نوع موتور؟
به چند دلیل؛ نخست اینکه یونیورسال ها در حجم کم دورهای بالایی فراهم میکنند از چند ده تا چند ده هزار دور در دقیقه. دوم اینکه کنترل دور (کم یا زیان شدن دور موتور) و تغییر دور (چپ گرد یا راست گرد) بسیار ارزان و راحتی دارند بر خلاف دیگر انواع موتورها. و در آخر همانطور که از نامش پیداست یونیورسال هستند به این معنی که هم با برق متناوب و هم مستقیم کارکرد خواهد داشت (البته در عمل این مورد باید با ملاحظاتی در طراحی هسته آرمیچر و کلکتور و چند تغییر دیگر انجام شود).
در این بین مشکلاتی همچون کم بودن گشتاور راه اندازی و گشتار و کار و زیاد بودن قطعات متحرک خودنمایی میکند که مورد نخست با ترفندهایی حل شده اما مورد دوم همچنان پابرجاست.
در بخش مکانیکی چیزی که در داخل پوسته خود نمایی میکنه تعدادی چرخ دنده هست برای افزایش گشتاور و چند مکانیزم دیگر مانند سیستم چکشی و کلاچ. در خارج پوسته اما به سه نظام بر میخوریم که عنصر مشترک در همه دریلهاست.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.